Dag 1.
Deze stage begon op: 31 oktober 2016 en duurde tot 23 december.
Na een lange rit achter de rug te hebben kom ik aan met mijn ouders bij het Zeehondencentrum in Pieterburen. We gaan naar binnen bij de "visitor centrer" en vragen naar de mevrouw waar ik contact mee heb gehad. Even later kregen we uitgebreid een rondleiding waar we alles konden vragen over de stage. Aan het einde van de rondleiding liet ze de Campus zien, waar ik de komende 8 weken in woon. Hier verblijven alle interne vrijwilligers en stagiaires van over de hele wereld. Engels is daarom ook de vaste spreektaal.
De campus was zeker wel een soort studentenhuis, in die tijd dat ik daar was zaten er alleen maar meiden van tussen de 18 en 25 jaar.

Introductie week.
Samen met een paar andere meiden die er ook voor het eerst waren gingen we de eerste week in. De eerste week is altijd een introductie week, hier wordt alles precies uitgelegd door de stagebegeleider. Met alles bedoel ik; hoe je de verblijven moet schoonmaken. ze hebben 3 fases dus 3 soorten verblijven die weer anders worden schoon gemaakt en naast het schoonmaken werd ook uitgelegd hoe je het voer moet klaarmaken en hoe je het moeten geven.
Hoe gaan ze daar te werk?
Als er een zeehond binnen komt gaan ze eerst naar de "Intake room". Daar wordt het dier van top tot teen onderzocht en krijgt hij de eerste behandeling/pijnstilling als dat nodig is.
Na de Intake komen er 3 fases, de quarantaine, het buitenbad, en de laatste fase.
Dan komen ze in "Fase 1" de quarantaine:
Zeehonden die hier zitten zijn pas binnen gekomen, 4 keer per dag komt er een verzorger om de dieren eten te geven en te controleren. De deze kleinere ruimtes gelden strenge regels om te voorkomen dat er geen ziektes worden overgebracht. Zo hebben de verzorgers een haarnetje op, een mondmasker om, een overal aan, handschoenen en laarzen aan die in de ruimte liggen.
In het aller begin mogen de zeehonden nog niet zwemmen, ze zijn dan nog te zwak en moeten die energie besparen om te herstellen. Langzaam mogen ze wennen aan het water. In de eerste week krijgen de zeehonden vis-pap die is gemaakt van zalm, dit wordt langzaam afgebouwd om ze te laten wennen aan de haring de we ze geven.
"Fase 2" Voor het eerst naar buiten!
Als de zeehonden in fase 1 de haring goed eten en ze zijn genoeg aangesterkt om zelf goed te kunnen zwemmen. Ook de dieren die medicatie kregen moet dit een beetje afgebouwd zijn. Dan komen de zeehonden in fase 2.
De bassins zijn nog niet zo erg groot, zo kunnen de verzorgers de zeehonden nog hanteren als dat nodig is.
De zeehonden hier krijgen alleen maar haring, afhankelijk van de patiënten die er liggen wordt hier 2 tot 4 keer gevoerd. De meeste zeehonden eten dan wel zelf.
Bij sommige bassins hangen warmte lampen, omdat ze nog niet zo’n dikke speklaag hebben als gezonde zeehonden kunnen ze zichzelf een beetje warm houden door onder de lampen te gaan liggen.
"Fase 3" De laatste fase
In deze fase zijn grotere baden, zeehonden uit fase 2 komen hier als ze zijn aangekomen en sterk genoeg zijn.
Hier wordt 2 keer per dag een grote hoeveelheid vis gevoerd. De zeehonden blijven hier tot ze sterk en zwaar genoeg zijn voor de vrijlating.
Elke zeehond wordt elke week gewogen, als de zeehonden rond de 25 kilo wegen word er gepland dat ze vrijgelaten kunnen worden. Op het laatste moment worden de zeehonden nog een keer gewogen en als ze nog zijn aangekomen dan worden ze die dag vrijgelaten, ze zijn dan rond de 30 kilo.
Wat heb ik daar beleefd?

Ik heb daar heel veel zieke zeehondjes geholpen om beter te worden. Als je wat langer stage heb gelopen mag je ze ook zelf "Hand feeding" Dit betekend dat je de dieren mag voeren vanuit je hand het is een tussen stap van "forced feeding" naar zelf eten.
Zelfs als je nog langer heb stage gelopen mag je een "forced feeding" Ook ik heb dat mogen doen in mijn laatste week. Ik heb hier zeker veel nieuwe dingen geleerd maar ook zeker veel lol gehad met de meiden in de campus. Op avonden dan we niks hadden gingen we stappen in de stad Groningen of we gingen schaatsen in onze vrije weekend.
Ik vond het zo leuk dat ik er een 2de keer ben gaan stage lopen. Ook weer hartstikke gezellig en ik heb mijn "forced feeding skills" kunnen verbeteren. En ze waren ook super enthousiast over mij!! En mijn vriendenkring is nu super internationaal, ik heb vrienden in Spanje, Italië, Schotland, Wales, Singapore, en zo kan ik er nog wel een paar opnoemen.
Het is zeker een aanrader voor de mensen die nog een stage zoeken in de dierenverzorging!